- κονιάτης
- κονιάτης, ὁ (Α)βλ. κονιατής.
Dictionary of Greek. 2013.
κονιάτης
Look at other dictionaries:
κονιάτης — masc nom sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
κονιατής — και κονιαστής, ο (Α κονιάτης και κονιατήρ) εργάτης ειδικός στις επιχρίσεις με κονίαμα, αυτός που γυψώνει ή επιχρίει με πηλό, σοβατζής. [ΕΤΥΜΟΛ. < κονιῶ. Ο τ. κονιατήρ < κονιῶ + επίθημα τήρ (πρβλ. κρα τήρ, στα τήρ)] … Dictionary of Greek
ALBINI et ALBANI — Tectores, parietes tectoriis seu incrustationibus inducunt, Glossae Graeco Lat. Κονιατὴς, Dealbator, Albinus, tector. Λευκαντὴς, Dealbator. Eorum opus Albarium. Vide supra Albarii et infra Album opus … Hofmann J. Lexicon universale
TECTOR — in Glossis Κονιατὴς, dictus est, qui parietes tegeret ac solidaret: unde solidati parietes tectorio, passim apud Vitruvium. Fiebat autem tectorium calce arenatâ, vel marmoratô, eratque proprium Tectorum linere et polire. In veter Inscr. calce… … Hofmann J. Lexicon universale
κονιατήρ — κονιατήρ, ῆρος, ὁ (Α) βλ. κονιατής … Dictionary of Greek
